درباره آوین

چرا آوین؟

واژه “آوین” در زبان اوستایی به معنی زلال مثلِ آب و در زبان کردی به معنای عشق آمده است.

و چرا “عشق”؟
چون عشق صبور و مهربان است،
عشق حسود و خودبین نیست.

عشق همیشه خلاق است،
عشق هرگز ویران نمى کند،
عشق مسئول است،
عشق هرگز دست از تلاش بر نمى دارد،

و زندگى با عشق، بزرگترین مبارزه در زندگی هر انسانی است…

آوین با عشق آغاز شد و ما با عشق آن را ادامه می‌دهیم.

مرکز مشاوره آوین در سال ١٣٧٨ توسط پرنیان احسانی با مجوز “سازمان ملی جوانان” به عنوان یکی از اولین مراکز مشاورهٔ تهران فعالیت خود را آغاز کرد و از سال ١٣٨٧ زیر نظر “سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور” به فعالیت خود ادامه‌ داد. پس از درگذشت پرنیان احسانی، از سال ١٣٩٧ این مرکز با مدیریت تارا منصوری (فرزند ایشان) زیر نظر “سازمان بهزیستی کشور” درحال فعالیت می‌باشد.

ما در مرکز مشاوره آوین با بیش از بیست سال سابقه و با کادری متخصص متشکل از روانشناس، مشاور و روانپزشک به ارائه خدمات مشاوره و رواندرمانی می‌پردازیم. علاوه بر آن در زمینه برگزاری کارگاه‌های آموزشیِ روانشناسی با هدف افزایش آگاهی و بهبود کیفیت زندگی افراد، فعال هستیم چرا که معتقدیم همواره “پیشگیری بهتر از درمان است”.

همچنین بستری فراهم شده که کلیه خدمات آوین به شکل آنلاین و غیرحضوری، برای عزیزان داخل و خارج از کشور قابل ارائه می‌باشد.

به یاد پرنیان مهربان که همواره در طول زندگی پربار خود به فکر گسترش عشق و انسانیت بود. متن خداحافظی همراهان آوین با او را در ادامه می‌خوانید؛

«هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق،
و عشق
هدیه‌ای که به راستی زندگی می‌آفریند و به هستی معنا می‌بخشد.
نامش را آوین نهاد،
همانند آن چه که در هستی‌اش جاری بود.
نهالی کاشت با شور،
به بارش نشاند، صبورانه،
شکوفایی غنچه‌هایش را به تماشا نشست، مادرانه
و درهای امید را بر هم‌سفرانش گشود، عاشقانه.
پرنیان عزیز، سرآغاز دفتری بود، به نام آوین،
که مکان امن دل‌های ما شد، برای جستجوی خویشتن خویش.
جایی که حلقه‌ی دل‌هایمان به یکدیگر پیوند خورد.
او با لبخند آرامش، بذر امید در قلبهایمان کاشت.
شاید قبل تر تنها ذراتی به هم پیوسته از موجی انرژی، پرنیان عزیز را در جهان متبلور می‌نمود، اما اکنون همچو نسیم، در آوین جاریست.
حال که دروازه‌های نور بر رویش گشوده شده، قدم در مسیری نو می‌نهد.
امروز و اکنون جمع شده‌ایم برای بدرقه‌ی عزیزی که برکت وجودش، دیدگان ما رابه گلستان بی بدیل آگاهی گشود و لحظه لحظه نظاره‌گر رشد و بالندگی خود و عزیزانی شدیم که حلقه‌ی دل‌هایمان به آن‌ها پیوند خورده است.
بی شک که قلب مهربان او شفابخش زندگی‌مان بود، از خداوند منان برای فرصتی که با او هم سفر بودیم سپاسگزاریم.
باشد که لطفش شامل حال ما شود و بتوانیم راه راستین‌اش را ادامه دهیم.
پرنیان عزیز، عشقت مستدام، مسیرت روشن، دلت آرام، که ما، وفادارانه آوین‌ات را به بار می‌نشانیم.
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق،
ثبت است بر جریده عالم دوام ما.

جاودانگیت مبارک.»